Krwiozercze warzywa vs Niszczyciel mRufa - uwaga - nie dla osob o slabych nerwach lub zoladku.

Czasem korci mnie zmienic moje motto na ten cytat:

"If it wasn't for bad luck, I wouldn't have any luck at all".

Ale to u mnie nie do konca tak, a przynajmniej nie w kompletnie negatywnym znaczeniu.
To raczej jest tak, jak z tym naszym dawnym sasiadem w bloku Rodzicielskim, bo ja jestem dziewczyna z blokowiska, no nie?
Otoz ten sasaid jakis mial niefart okropny dlugofalowo - ze mu najpierw uszkodzili aut, a jak tylko je naprawil to mu je ktos zajumal i pare innych niesypmatycznosci w kumulacji dostal - i sie uzalil mojemu Faderowi, ze on to ma takie gówniane szczescie.
Fader zaintrygowany zamienila sie w ucho o kstalcie znkau zapytania i uslyszal, ze jakby ktos rzucil 100 pomaranczy i jedno gówno i on, ten sasiad, siegnie w te starte na slepo to zlapie to jedno jedyne gówno.
To ja tez tak mam.
Ale jak ktos rzucic sterte gówna, a w niej dajmy na to z 10 pomranczy bedzie, to jak siegne na slepo (i z zatkanym nosem) to jeden z tych pomaranczy trafie.
Czesto bedzie to taki najmniejszy i juz lekko nadgnily, a wogole to sie okaze ze jestem uczulona na pomarancze (NIE jestem), ale bedzie.
Ewentualnie siegne i trafie truskawke (na to jestem uczulona) mimo, ze ich tam nie mialo byc.

To tak tytulem wprowadzenia.

Bo o tym co spotkalo mnie w minionym tygodniu, poczynajac od poniedzialku pierwszomajowego (gdy Merkury jeszcze w retro szalal, ale juz na wykonczeniu), to mialam wcale nie pisac, bo az taka reklama to jednak przesadna moze, ale jak opowiedzialam to M i ta prawie sie posmarkala ze smiechu, to sobie pomyslalam, a co tam, niech bedzie moja strata.

Otoz w poniedzialek w ramach majowki postanowilam ugotowac zupe w kolorze zielonym. Tzn akurat takiej mysli nie mialam, ale mialam kupiona piekna brokule, a do tego marchew i kartoszke, rozmrozilam pora (Por w kawalku slabo sie przechowuje zamrozony – lepiej go podziabac przed mrozeniem. Podobnie marchewka...).

Mialam sie zabrac za krojenie marchewki, ale az mnie odrzucilo od tego i postanowilam zetrzec ja na tarce (szczegolnie ze pokrojona przez mnie marchew smazy sie i dusi nieludzko dlugo.

Wyjelam tarke i rzucila mi sie w oczy NIGDY nie uzywana strona do plasterkowania.

Hm... pomyslalam zaintrygowana. 

I wcielilam w czyn.

Szlo mi swietnie, marchew plasterkowala sie jak marzenie i troche sie rozbestwilam i przy przedostatniej przegapilam konczenie sie marchewki....

I...

Nie wchodzac w detale, zatamowalam rozszczelniony palec, okleilam plastrem i zacielam sie w sobie.

'Malo, ze trafila mi sie krwiozercza marchew to jeszcze miala mi sie zmarnowac??' pomyslalam, 

'O NIE!'.

I dokonczylam plastrowanie w plastrze.

Rozochocona brakiem wiekszych strat w czlowieku, postanowilam w ten sam sposob potraktowac ziemniaczki.

Mlode byly i niezby wyrosniete, ale takie podlugowate mi sie akurat wybraly.

Ciach, ciach, ciach....

"Och Qrwa!" rozleglo sie w kuchennym aneksie.

Ziemniaki tez byly krwiozercze i ten 2gi z 5 ugryzl mnie tak, ze az mnie zatchnelo.

Epitety wyrwaly sie ze mnie konkretne, a rozszczelnienie okazalo sie sporo wieksze.

Probowalam odruchowo przez chwile szukac bakujacego kawalka, ale sie poddalam i zajelam uszczelnianiem ubytku.

Ubytek niestety okazal sie wyjatkowo upierdliwy tak lokalizacja jak i charakterem.

No ale w koncu pare kursow pierwszej pomocy mam za soba i jakims cudem nie padlam zemdlona, ani nie zapomnialam wszystkiego co wiem o rozszczelnieniach cietych konczyn, wiec oklejona lepami na 40% prawej gornej lapy, wqrwiona jak osa, popatrzylam zlowrogo na ten kartofel i wyzwalam mende na pojedynek.

Po jakims czasie, gdy wszystkie marchewki juz uduszone, a kartofelki miekkie i dorzucone do reszty duszonych-smazonych skladnikow zupy, czekaly sobie na patelni, az sie brokuly sie podgotuja, podjelam meska decyzje.

Zdezynfekuje rozszczelnienie.

To pierwsze bylo latwe – nic nie brakowalo i juz zaczynalo sie ladnie zasklepiac (w chwili pisanie tego fragmentu juz prawie nie bylo widac rozmiaru krwiozerczosci marchewki, a to raptem dzien 5ty gojenia byl).

To drugie... hm...

No coz, jak juz raportowalam tu i owdzie, w oczach stanely mi wsystkie pamietane filmy z Brucem Willisem, a takze jeden z episodow Taboo, kiedy to raniony bohater, twardziel nad twardziele, polewa najpierw obficie whiskey albo inna brandy w uklad pokarmowy, a nastepnia tak znieczulony polewa reszta ognistej wody ubytek cielesny, pominelam krok znieczulenia wewnetrznego i polalam moj ubytek spirytusem salicylowym.
.................

Doniesienia prasowe i medialne twierdza, ze niezidentyfikowany zrodlem ryk rozniosl sie po Europie, docierajac nawet do L, pod Stolyca.

To bylam prawdopodobnie ja.

Do towarzystwa puscilam jeszcze kilka niecenzuralnych inwektyw pod adresem szeroko pojetych winowajaców, a nastepnie oblepilam sie kolejnym zestawem lepow.

Ofiara kartofla - palec srodkowy - widac, ze kijowa loklizacja, nie?

Nastepnie zaczelam sie martwic.

- czy polalam ten spirytus aby nie za pozno?

- czy nie wda sie zakazenie?

- jak ja kuzwa leb jutro umyje?

- jak sie w ogole umyje cala?

- czy nie powinnam zawiezc sie przynajmniej do apteki zeby jakas masc antyseptyczna kupic – jeszcze nie bylo 16tej wiec wiekszosc sklepow w tym drogerio-apteka bylby otwarte.

Najpierw uznalam, ze w aptece i tak mi nie pomoga, a skoro brakujacego kawalka nie znalazlam, to nie ma tez sensu szukac pomocy lekarskiej w tej chwili, najwyzej jak sie okaze ze jednak sie zainfekowalo to bede szukac pomocy fachowej.

I wtedy przypomniala mi sie M oraz moja niedokonczona edukacja podyplomowa – Srebro!

Nie, no nie bizuteria tylko wlasciwosci metalu szlachetnego – sa one mianowicie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. 

Jak mama M wykonala sobie uszkodzenie ciete stopy kilka lat temu, to zalatwialy jej corki opatrunki ze srebrem, zeby przyspieszyc gojenie i zapobiec infekcji rany.

Moja ranka to ubytek, wiec mimo, ze nie jest duza to jest potencjalnie dosc ryzykowna.

Pomyslalam wiec, ze poszukam opatrunkow ze srebrem najpierw w internetach zakupowych, a jak tam sie nie da to w tej aptece internetowej co juz kiedys mnie ratowala z opalow oferujac swoje uslugi ekspresowej porady i dostawy.

Przestrzen zakupowa okazala sie przyjazna – opatrunki jalowe ze srebrem byly dostepne. 

Ceny takie troche mniej przyjazne, ale jak to Marga i dElvix mawiaja “pracuje sie to sie ma” wiec zaczelam szukac wlasciwego produktu.

Jak najmniejszy rozmiar byl potrzebny bo i tak sie bedzie marnowac biorac pod uwage, ze u mnie deficyt jest na palcu, a nie na powierzchnie plaskiej rozlozystej.

Wybor byl prawdziwie duzy. Opatrunki tez raczej spore.

Kopalam z zapamietaniem, az wykopalam cos co odczytalam jako opatrunek tasmowy, ze srebrem, 40 cm dlugosci.

Kosztowal prawie 20 lokalnych dukatow.
A od 20 jest darmowa dostawa.

Odruchowo puknelam paluchem w przycisk i okazalo sie, ze to nie byl ten co trzeba, bo mianowicie puknelam w “kup teraz bez zawracania dupy”.
Ale pomyslalam, ze skoro darmowa dostawa jest to po pierwsze moglabym skorzystac, a po drugie to pewnie moge odebrac w paczkomacie tylko musze zmienic adres dostawy.

I tu nastapila pomrocznosc jasna bo myslac, ze jesli nie zaakceptuje tego ostatniego ekranu i wyjde z aplikacji to nie bede miala dokonanego zakupu, tak wlasnie zrobilam i zaczelam process od nowa. Troche mnie zastanowil widok dostepnej ilosci minus jeden, ale pomyslalam ze to cash sie nie odswiezyl i wyparlam temat.

Zamowilam ten opatrunek w tasmie, z ekspresowa dostawa do paczkomatu (dodatkowo z filmem dvd pt Mad Max z 1979 roku korzystajac  nie z darmowej dostawy, ale z preferencyjnie niskiej ceny ekspresu), do odbioru nastepnego dnia i zadowolona z siebie, ze zapobiegne zakazeniu i tak sprytnie wykorzystalam opcje portal zakupowego, poszlam zastanawiac sie nad reszta zmartwien i dokonczyc produkcje zupy.

Potwierdzenie wyslania przyszlo po paru godzinach.

Popelnilam zupe, a nastepnie otworzylam sobie paczke bezcukrowych lakoci w ciemnej czkoladzie o smaku zurawiny, myslac, ze cos mi sie od zycia nalezy po takich przezyciach.

Lakocie byly kupione na zas dla Fadera, na czerwiec, ale po pierwsze kupilam 2 paki, a po drugie, jakby byly tak dobre jak kupione uprzednio jagodowe, to zawsze moglam odkupic pozarta pake.

Lakoc okazala sie szokujaco nieprzyjazna dla szczeki.
Nawet przec chwile zastanowilam sie czy tak oslablam w szczekach, ze sobie nie radze, ale przetestowalam szczeki na czyms innym i wyszlo mi, ze jednak nie, to nie ja.

Sprawdzilam profilaktycznie opakowanie i odkrylam, ze otrzymana przed tygodniem lakocie mialy przekroczona date przydatnosci do sporzycia o 2 miesiace.
Sprawdzilam druga pake – to samo.

Rozwazylam zwrot, ale jedna paka juz otwarta, wiec postanowilam, ze napisze do sprzedawcy z zazaleniem.

Nastepnego dnia Sprzedawca mnie przeprosil, powiedzial, ze faktycznie sprawdzil zapasy i cala partia lakoci o tym smaku byla tak samo przeterminowana i bedzie sie z dostawca klocil, a mnie daje zwrot kosztow i nie kaze odsylac niejadalnych lakoci.

Ucieszylam sie bo organicznie nie cierpie robic zwrotow, a refundacja kwoty prawie 20 lokalnych dukatow to fajna sprawa.

Nastepnie dostalam informacje, ze moje ekspresowa dostawa jest gotowa do odbioru. Zadowolona pojechalam do paczkomatu prosto z pracy.
Pobrana paka troche mnie zaskoczylo, bo jakos spodziewalam sie mniejszego jednak rozmiaru.

Wiedziona niecierpliwa ciekawoscia rozpakowalam przesylke w bagazniku pod sklepem i zdebialam.

Upragniony opatrunek tasmowy ze srebrem okazal sie...

Jamowym upatrunkiem jalowym. 

Alginianowym.

5 sztuk tego jalowego opatrunku jamowego w duzym pudle.

Bez nijakiego srebra.

"Qrwa."

Powiedzialam do siebie pod nosem beznamietnie.

"I co ja teraz zrobie?"

Zapytalam sie pod nosem nieco rozpaczliwie, a palec zawtorowal zalosnie dziabiac mnie fantomowo.

Owszem ubytek jest, no ale nie taki zeby jamowy opatrunek tam pchac.

Zamknelam auto i poszlam do lokalnej apteki, nieco beznadziejnie myslac, ze moze maja tam takie opatrunki jak ja chcialam.

Miec to oczywiscie NIE mieli, ale mieli za to...

Tadam!

Plastry z opatrunkiem z ionami srebra!

Wzielam i przy okazji zlapalam tez lepy wodoodporne rekomendowane do plywania z ranami cietymi malymi myslac, ze przynajmniej glowe umyje nieco latwiej.

Tego ranka mylam sie w jednej rekawiczce do farbowania wlosow (z farby kupionej omylkowo i nie uzytej bo z amoniakiem, ale od 2 lat nie wyrzuconej bo troche szkoda, poki data wanosci nie przekroczona), uszczelniona w nadgarstku gumka recepturka!

Stojac w ogonku patecznym pomyslalam ‘No to sie nacieszylam zwrotem za te lakocie...’, 

a nastepnie ‘a wlasciwie to nawet lepiej bo przynajmniej jest rownowaga w moim zyciowym ekosystemie’.

Pojechalam do domu i odkrylam, ze dostalam maila o wysylce mojego zamowionego opakowania opatrunku jalowego jamowego i ze bedzie on dostarczony jutro do domu.

Zamaralam.

A nastepnie pomyslalam ‘Oh qrwa, co znowu?’.

I przypomnialo mi sie to niefortunne pukniecie w przycisk “kup teraz bez zawracania dupy”.

(tu westchnelam ciezko i troche z rezygnacja)

Nastepnego dnia z lekkim niedowierzaniem (bo jednak mialam nadzieje, ze to system sie pomlil i wyslala mi to samo potwierdzenie 2 razy) patrzylam na moja skrzynke odbiorcza widzac w niej kolejno maile:

“Dzis bedziemy dostarczac”

Oraz

“Dostarczylismy do Twojej sasiadki”.

Majac na stanie 2 paki po 5 sztuk opatrunkow jalowych jamowych BEZ srebra, postanowilam zobaczyc co to jest.

Otworzylam jeden z pojemniczkow z towarem i odkrylam tam co nastepuje:

40cm watoliny do uszczelniania okien oraz niebieski patyczek do miesznia drinków, z bardzo przydatna miarka.

W ten sposob stalam sie wlascicielka 4 metrów tej watoliny do okien i 10 patyczkow do drinkow w cenie 4 funtow za odcinek 40cm plus patyczek.

Nie, nie bede robila zwrotu. 

Jeszcze jakbym jeden zestaw miala to moze, ale nie moglabym sobie spojrzec w oczy wmawiajac komus kto mnie nie zna, ze to na prawde bylo omylkowe i na prawde 2 razy nie wiedzialam, ze zamawiam nie to co chcialam...

---------------------------------------------

Jakby ktos potrzebowal – jeden jest juz niezdatny, ale nadal sluze 9cioma opatrunkami jamowymi alginianowymi wraz z dynksami do montazu.

---------------------------------------------